زمستان 1384

»» TomCat

تامکت

اف-14 جنگنده بال متغیر پیشرفته ای است که بدیلی سیستم های پیچیده اش، به کامپیوتر پرنده مشهور شد. این هواپیما بسیار گران قیمت، قادر به پرواز در همه گونه شرایط جوی با عملکرد بهینه است.

در اواخر دهه 1960 وزارت دفاع امریکا برای کاهش ضعف هواپیما هایی مثل اف-4 و اف-111 در برابر تهدید هواپیماهای میگ-25، مناقصه ی وی. اف. ایکس. را برای ساخت یک جنگنده ی ناو نشین جدید مطرح کرد. در ان زمان، شرکت نه چندان موفق گرومن با ناکامی های متعددی روبرو شده بود. اما این بار، طرح پیشنهادی گرومن،؟ از بین 6000 طرح دیگر، برنده مناقصه شد.

ویژگی بارز طرح گرومن، بال های متغیرش بود که باعث می شد فضای کمتری بر روی ناو هواپیما بر اشغال شود، به باند کوتاهتری نیاز باشد، و در داگ فایت هوایی کاراتر عمل کند. حاصل کار گرومن اف-14 (تامکت) در 21 دسامبر 1970 نخستین پرواز ازمایشی را با موفقیت انجام داد. ولی در دومین پرواز دچار سانحه شد. پس از رفع مشکل پروازهای ازمایشی، پیش نمونه دیگری ساخته شد، از 24 مه 1971 مجددا ازمایش های پروازی اغاز شد.

از ویژگی های مهم تامکت، سیستم پیشرفته کنترل سلاح ان است که از موشک های فونیکس ساخت شرکت هیوز استفاده می کند. این سیستم قادر به دریابی همزمان24 هدف در فاصله 120-320 کیلومنری( تابع ابعاد هدف)، وهمچنین شکار همزمان 6 هرف انتخابی در ارتفاع ها و سزعت های مختلف با شش فروند موشک فونیکس است.

در اولین قرار داد فروش، مقرر شد که 12 فروند از این هواپیما برای نیروی دریایی ساخته شود. ولی ساخت فقط 7 فروند ار انها ، شرکت گرومن را تقریبا ورشکسته کرد، چون در حین تولید قیمت هر فروند ان 7.3 میلیون دلار پیش بینی شده اولیه به 11 میلیون دلار رسیده بود. به این ترتیب، تامکت گران قیمت ترین واپیکای رده ی خودش شد. گرومن که گرفتاریهای مالی دیگر هم داشت، و ضمنا کم توجهی نیروی دریایی مواجه بود. توجه شاه ایران را با تلاش های فراوان را به تامکت جلب کرد و در دولت ایالات متحده هم موانع فروش این جنگنده را به ایران را بر طرف کرد. سرانجام با انعقاد قرار داد 2 میلیارد دلاری با ایران برای فروش 80 فروند تامکت در ژوئن 1974 گرومن از خطر ورشکستگی نجات یافت، و برنام ی تامکت مجددا فعال شد. هواپیمای در خواستی ایران در طول سال های 1976 و 1978 تحویل شدند، و این معامله مبنای مبادله ی خلبانان و تکنسین ها برای امور اموزشی فنی و خدماتی شد.

با بروز چتدین جادثه تردید هایی نسبت به موتور ساخت پرات اتد ویتنی به وجود امد. از همان اوایل دهه1970 با تغییر اساسی موتور، مدل اف-14 بی ساخته شد مه نسبت به مدل قبلب عملکرد پروازی بهتری داشت مانند: 40% کاهش شعاع دور زدن، 21% افزایش شتاب قابل تحمل g ، 80% افزایش برد.

تولید این هواپیما تا سال 1987 ادامه داشت و مجموعا 557 فروند از ان ساخته شد.

با تغییر اسایس موتور، مشکلات پیشرانهبه نتیجه رسید، و این بار موتور اف-110 ساخت جنرال الکتریک جانشین موتور پرات اند ویتنی شد. در 29 دسامبر 1986 ازمایشات پروازی تامکت جدید یعنی مدل D اغاز شد. بر خلاف مدل قبلی مه به سیستم های انالوگ مجهز بود، باعث افزایش 61% سرعت صعود و 62% افزایش شعاع عملیاتی شده، و امکان فر خاستن از روی عرشه بدون استفاده از پس سوز را فراهم کرد. این نوع از اف-14 را اف-14 پلاس نیز می گویند که اولین فروند از این هواپیما در سال1990 به نیروی دریایی تحویل داده شد.

دیگرمشخصات

اف 14 مدل ای

نیروگاه:

دو تا موتور پرات اند ویتنی TF30-P-412A
بیشترین رانش موتور( با پس سوز): KN93
ظرفیت مخازن سوخت داخلی: 9029 لیتر
قادر به حمل دو مخزن سوخت رها کردنی 1011 لیتری

ابعاد:

دهانه بال: 19.54 متر تا 10.15 متر
زاویه پس گرایی بال:

(در لبه حمله، براب نشستن بر روی ناو هواپیما بر): 75 درجه

(در لبه حمله، بیشترین): 68 درجه

(در لبه حمله، کمترین): 20 درجه

طول: 19.10 متر
ارتفاع: 4.88 متر

وزن ها:

بیشترین بار جنگی: 6577 کیلو گرم
بیشترین وزن برخاستن: 33724 کیلو گرم
وزن فرود: 23510 کیلو گرم

عملکرد پروازی:

بیشترین سرعت افقی(در ارتفاع پایین): 1.2 ماخ
بیشترین سرعت کروز: 1019-741 کیلو متر بر ساعت
سرعت واماندگی: 213 کیلومتر بر ساعت
بیشترین نرخ صعود: 9140 متر بر دقیقه
کمترین مسافت برخاستن: 430 متر
کمترین مسافت فرود: 884 متر
سقف پروازی: 15240 متر
برد (با سوخت بیرونی): 3220 کیلومتر

تسلیحات:

یک قبضه توپ هوایی 20میایمتری با 675 گلوله
4 فروند موشک اسپارو یا 4 فروند موشک فونیکس در زیر بدنه
یک پایه تقب تسلیحات در زیر قسمت ثابت هر بال با امکان نصب 4 تاسایدویندر یا 2 تا اسپارو، و یا 2 فروند فونیکس اضافی با 2 فرمند سایدویندر

مجهز به سیستم های جنگ الکترونیک و پخش کننده های پوشالمینیوم و شعله نما

نویسنده متن فوق: » حامد فقرایی ( یکشنبه 84/11/16 :: ساعت 8:10 عصر )

نوشته های دیگران ()

معرفی هواپیما جنگی

»» mig-31

میگ 31

میگ-31 نوع ارتقا یافته و جایگزین میگ-25 میباشد که در زمان خود بی رقیب بود و اکنون جای خود را به پسرش داده است. بی شک میگ-31 پرقدرتمندترین رهگیر روسیه و در کل جهان میباشد که توانایی رهگیری همزمان چندین جنگنده مهاجم را دارا میباشد و نیز اولین جنگنده عملیاتی شوروی با توانایی نگاه به پایین و شلیک به پایین میباشد. این جنگنده از راداری بسیار قوی با نام Zaslon بهره میبرد که به فاکس هوند این امکان را میدهد تا همزمان به 4 (در مدلهای اولیه) هدف حمله کند و نیز دیگر جنگنده های دشمن را تحت کنترل داشته باشد! طبق نظر بعضی کارشناسان این رادار قویترین و بهترین رادار جهان میباشد که حتی میتواند استیلت را هم شناسایی کند! از نظر سیستم رانش نیز میگ-31 از دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 بهره میبرد که هر کدام تراستی برابر 93KN تولید مینمایند و با آنها فاکس هوند سرعتی برابر با 3 برابر صوت پیدا میکند! طراحی و شکل ظاهری میگ-31 بسیار شبیه به میگ-25 میباشد و دقیقا مانند آن دارای 2 جایگاه تسلیحات در زیر هر بال و یکی در انتهای بال به اضافه 4 جایگاه در زیر بدنه هواپیما میباشد. در دهه 1990 با توجه به قدرتمندتر شدن جنگنده های غربی روسیه فاکس هوند های خود را ارتقا داد که تواناییهای میگ-31 بسیار بهتر و بیشتر از قبل شد که امروزه این مدل با نام MiG-31BM شناخته میشود. MiG-31BM دارای آیونیکی بسیار قویتر از نسلهای قبلی خود میباشد و میتواند به راحتی با اهداف هوایی یا زمینی درگیر شود. و نیز به واسطه رادار پرقدرت خود میتواند همزمان 24 جنگنده دشمن را شناسایی کرده و با 6 تا از آنها درگیر شود! این رادار جدید همچنین میتواند به نحو احسن اهداف زمینی را نیز شناسایی کند. در ادامه با مشخصات MiG-31A آشنا میشوید :

MiG-31A Specifications :

کشور سازنده : شوروی سابق
هواپیماهای مشابه:: MiG-25 , F-14 , F15
تعداد سرنشین : 2 نفر
ماموریت اصلی : رهگیر تمام آب و هوایی + ایجاد امنیت هوایی
طول : 21.5 متر
طول بال : 14 متر
ارتفاع : 6.6 متر
حداکثر سرعت : 3 ماخ
وزن خالی : 22 تن
وزن استاندارد : 37 تن
حداکثر وزن : 47 تن
نوع و قدرت موتور : دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 هر کدام با تراست 93 کیلو نیوتن
حداکثر تحمل G : در سرعتهای فراصوت +5 جی
حداکثر برد : 3300 کیلومتر
شعاع عملیاتی : 720 کیلومتر
ارتفاع پرواز : 25 کیلومتر
مدت زمان برای رسیدن به ارتفاع 20 کیلومتری : 8 دقیقه و 54 ثانیه
قابلیت سوختگیری هوایی : ندارد

رادار Zaslon S-800 با برد 200 کیلومتر
نوع تسلیحات : یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23 موشکهای هوا به هوای R-33 , R-40 , R-60 , R-73

MiG-31BM Specifications :

این مدل در بسیاری جهات شبیه مدلهای قبلی است و در اینجا فقط نکات مهم را بیان میکنم.
نوع رادار : Zaslon-M با برد 400 کیلومتر و توانایی شناسای استیلت ، همزمان 24 هدف را شناسای و به 6 تا از آنها حمله می کند و بقیه را نیز تحت نظر دارد (همانند اف-14)
توانایی جنگ الکترونیک : دارای سیستم مدرن ECM و ضد ECM
آیونیک این مدل بسیار پیشرفته تر از مدلهای قبلی است.
نوع تسلیحات :
یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23
موشکهای هوا به هوای R-27 , R-33 , R-37 , R-40 , R-60 , R-73 , R-77
موشکهای هوا به زمین Kh-31P , Kh-58
قیمت میگ-31 بی ام: 40 میلیون دلار

توضیحاتی چند در مورد موشکهای هوا به هوای قابل حمل توسط میگ-31 :
R-27 با برد 130 کیلومتر در نوع راداری و 80 کیلومتر در نوع حرارتی ، حداکثر سرعت هدف : 3600 Km/h
R-33 با برد 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h
R-37 با برد 300 الی 370 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
R-40 با برد 50 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
R-60 با برد 10 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
R-73 با برد 40 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 2500 Km/h
R-77 با برد 90 الی 150 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h

چگونگی ظرفیت حمل موشکهای هوا به هوا در MiG-31BM :

A) 8 R-33 & 2 R-60 or R-73
B) 6 R-33 & 2 R-40 & 2 R-60 or R-73
C) 4 R-33 & 4 R-40 & 2 R-60 or R-73
D) 4 R-33 & 4 R-73 & 2 R-40 & 2 R-60 or R-73

این دو عکس نمونه ی آزمایشی E-155mp است

این هم میگ -۳۱ مدل ام

منبع: aerospacetalk.com

نویسنده متن فوق: » حامد فقرایی ( چهارشنبه 84/11/12 :: ساعت 7:43 عصر )

نوشته های دیگران ()

معرفی هواپیما جنگی

< 1 2 3 4 5 >